13

dala uzanırım balkon eğilir akar ağzımda tatlı
siyah bir sıvı karşıdaki çatılarda dün'ü ararım
çeker seni bulamadığının bilgisi kötülük
açmaya çalıştığın gözleri bir insanın bir ateşte
büyütüp de sormadığın sorusu bilmenin
ellerin boşluğa biçim verir eşsizliği tutkundan

bir yaldızlı ize bakarsın izlerim tülünü örtüp de
kutsayışını göğüslerine biçim verdiğin bedeni
tenim yarılır doğarsın içimde yeniden tırnak
izlerine tutulurum kıskaçlarına kirpiklerinin
gözbebeğime saplanması için kapanır gözlerim
gün mü gece mi bilmem tutulurum isli camların
ardından zamanı hisseder ölürüm
her köşesinde aktığım o seste çarpar içime
balkonundan akan gölgen duyar içim ben
olurum o beni kutsayarak ben de

(örtünü örterim kalçaların ay ışığında kamaşır
parmak uçlarım hatırlar ayırırım biçim verdiğin
kadınlığımda öğrendiğin her şeyi becerdim)